#64 food en travel: de trends
Over culinair toerisme en food destination marketing
Eerst even dit: welkom aan de nieuwe lezers die via hier beland zijn. Hier gaat het zoals je hebt kunnen lezen over waar het heen gaat met eten en drinken ofwel foodtrends. Ook krijg je altijd wel een paar goede restauranttips. Voor de anderen, die hier al langer abonnee zijn, kijk vooral even bij Ernst-Jan’s Substack en schrijf je in.
Hey hey,
Als jullie dit lezen, zit ik een panel voor op de Independent Hotel Show met de ChatGPT-achtige titel: ‘Elevating The Plateful: Future-Forward F&B Trends in Hospitality’. Deze wereld van hotelrestaurants en -bars kan je niet los zien van de wereld van reizen. Post-corona is reizen geëxplodeerd. De gezinsreis naar Thailand, de overwintering in Kaapstad, het teamuitje naar St. Anton, het digital nomading in Bali, de tijdelijke kantoorverplaatsing naar Lissabon en de ‘mijn kind is nog niet leerplichtig dus ik ga nu nog’ -reis naar Zuid-Amerika komen op in een wereld die juist weer volop grenzen aan het trekken is.
Zelf ben ik als voormalig topsporter opgegroeid met reizen en is reizen als trendwatcher noodzakelijk. Maar ik deed en doe het altijd met heel veel plezier. Eten en drinken staan bij mij centraal en dat geldt steeds meer voor iedereen want: travel = lifestyle en food = lifestyle.
Ik knip mijn ‘food & travel’ editie op in twee delen, de komende editie staat in het teken van tips: praktisch, handig en bomvol perfecte restaurantjes en barretjes op de fijnste plekken van de wereld. Deze editie gaat hoger over: twee belangrijke foodtrends en het kader rondom eetreizen en reiseten.
Daarom heb ik in deze nieuwsbrief voor jullie de volgende onderwerpen:
Foodtrend 1: eat like a local
Foodtrend 2: het White Lotus Effect
Verder lezen: de colleges van Alicia Kennedy over Culinary Tourism
Waar is Gijsbregt: op inspiratietour in Berlijn (en een boek aan het schrijven)
Foodtip: 4x lekker dicht bij huis eten
Foodvideo: food in White Lotus in beeld
Niet vergeten: als je deze nieuwsbrief kreeg doorgestuurd van iemand, abonneer je dan, ik mail 1 keer per maand en het gaat altijd over trends in food, drinks en hospitality die je echt niet wil missen.
Cheers,
Gijsbregt
📩 Stuur mij door, als deze nieuwsbrief je aanspreekt 📩
Foodtrend 1: eat like a local
Stel jezelf voor: een lichte koffiebar, aan de muur hangt kunst van een lokale kunstenaar, op de bar staat een glimmende La Marzocco machine, met ernaast een koffiemolen en een kleine vitrine vol huisgemaakte viennoisserie. De stoelen en tafels zijn van een natuurlijk materiaal en boven je hoofd draait een ventilator haar langzame rondes. Buiten zie je een palm, een wolkeloze lucht en golven in de azuurblauwe zee.
Waar ben ik nu? In Bali? Koh Samui? Bondi Beach? Puerto Escondido? Zanzibar? Ibiza? Hoek van Holland (op een goede dag)? Kyle Chayka omschreef in 2016 het concept airspace: ruimtes die praktisch identiek zijn over de hele wereld. Glad gestreken door social media en onze verwachtingen als consument. De ‘Take me to the Hilton’ en de grote gele M op de parkeerplaats, maar dan van de 21e eeuw. Precies wat de gemiddelde consument wil, ook al reist die naar de andere kant van de wereld, er is daar conceptmatige zekerheid.
Tenzij je dat niet wilt en zoals de meesten in mijn bubbel. Zij zoeken originele ervaringen in authentieke eethuisjes en willen als reiziger links, waar de toerist rechts gaat. Hun eigen unieke beleving, die past bij hun lifestyle.
Authenticiteit is een lastig woord (daaraan zou ik een hele editie kunnen wijden), omdat het uitgaat van foodcultuur en lokale gerechten als massaproductie, overal hetzelfde volgens vaste regels. Toch zoeken we ernaar en als we het denken te vinden, dan delen we het (op social media), gaan we er met zijn allen heen en is iets wat we authentiek vonden wordt dan toeristisch. Het doet me denken aan de T-shirts met de (ironische) tekst ‘I liked XYZ band before it was cool’.
Deze unieke, lokale, ‘authentieke’ (eet/reis)ervaringen zijn al jaren een businessmodel, denk aan de (Nederlandse) website Spotted by Locals of het storytelling-travel-brand Eliza was here of de experiences van AirBnB. Nieuw is dat deze ‘unieke’ ervaring niet meer publiek toegankelijk is, maar juist verstopt zit achter een muur, waar je pas langs mag als je door de ballotage bent. Zoals je Raya voor dating hebt, heb je AmiGo voor reizen, met tips voor en door ons soort mensen1 en Polarsteps om deze ervaringen te delen, meestal eveneens achter een muurtje.
Dit ‘authentieke’ tafeltje vol vind je niet in The White Lotus
Foodtrend 2: het White Lotus Effect
Vorige maand was ik op Koh Samui op bezoek bij een vriend, die op het eiland een aardig optrekje heeft. Zijn buren daar zijn een stel goedmoedige Amerikanen uit North-Dakota. Ik raakte met haar in gesprek en ze vertelde dat ze opnames had de volgende dag en dat ze al om 4 uur op moest, om in de grime gezet te worden. Ze kon echt niks vertellen over wat voor opnames het waren (en for the record en de NDA, dat heeft ze ook echt niet gedaan), maar met wat puzzelen kwam ik tot de conclusie dat het wel The White Lotus moest zijn.
Niet veel later werd duidelijk dat The Four Seasons op Koh Samui voor 2 maanden volgeboekt was en de grootste media outlets ter wereld, zoals The New York Times en The Independent brachten het nieuws over de locatie van seizoen drie van de HBO hitserie.
Nu heeft Miami Vice in de jaren ‘80 absoluut bijgedragen aan de toeristische populariteit van Miami en gaan er complete cohorten Gen Z-ers naar Edinburgh om Harry Potter locaties te spotten, maar zoals NYT zegt:
“The White Lotus” has taken the trend to another level, spurring tourism with a show about tourism (at least on its surface), by publicly partnering with tourism.
Uit het artikel blijkt, dat dit niet vanzelf gaat, er zijn door Thailand fiscale afspraken gemaakt met producent van de serie. Maar het effect is dan ook niet gering. Maui (seizoen 1) en Sicilië (seizoen 2), maakten een mega-sprong als reisbestemming.
Daarbij wordt het (lokale) eten niet overgeslagen. White Lotus seizoen 2 wordt als ‘schuldige’ aangewezen voor de doorbraak van de Apérol Spritz in de VS. En al wordt de hoofdrolspelers in de serie weinig (culinaire) smaak toegedicht, de keukens van Hawaii en Sicilië, net als de restaurants op deze eilanden, kregen ongekende extra bekendheid als gevolg van de serie.
Thailand in brede zin en de eilanden in het bijzonder, staan eenzelfde White Lotus effect te wachten. Je kunt afwachten tot de serie op streamers komt en kijken wat de rijken met matige smaak (gesponsord) eten of gewoon zelf alvast je onderdompelen in de Thaise keuken, die ik reken tot de beste van de wereld (zoals gezegd, volgende editie van deze nieuwsbrief volgen mijn tips, waarmee ik foodtrend 1 hierboven maar even aan foodtrend 2 alhier koppel).
De Four Seasons was vanzelfsprekend gesloten, dus ik nam een kijkje bij The Ritz
Verder lezen: Alicia Kennedy over culinary tourism
Een van de beste schrijvers over food en maatschappij op dit moment is
, een Amerikaanse die woont in Puerto Rico met een vlijmscherpe en geëngageerde pen. Vorig jaar vroeg Boston University’s masters of gastronomy program haar om een serie gastlessen te geven over culinair toerisme. Die heeft zij vervolgens samengevat in haar eigen Substack: From the desk of Alicia Kennedy.De eerste staat hier, de rest kun je dan makkelijk vinden.
Waar is Gijsbregt: in Berlijn en aan het schrijven
Nouja, ik was in Berlijn, om een inspiratietour voor een van mijn klanten te leiden. We doken drie dagen onder in het Berlijnse leven en hebben alle trends geproefd, bekeken en meegemaakt. Van dansen in een oude disco met condens aan de ramen tot finedining breakfast met kaviaar en van Indiaas, Nigeriaans en Syrisch eten in de grootste foodhal van Europa tot bio-currywurst wegsteken met een houten vorkje tot een aschwaganda thee met paddenstoelenbouillon slurpen. Wil jij ook met je collega’s of klanten op pad en écht iets unieks meemaken, neem dan contact met me op (via gijsbregt@brightguys.nl).
Ook heb ik duizenden woorden geschreven over foodtrends in Rotterdam. Het wordt een hoofdstuk in een studieboek over ‘Food, place & storytelling’ en de opmaat voor mijn eigen boek over trends voor 2025-2030.
Tijdens de clubtour by day in Berlijn mocht deze natuurlijk niet ontbreken
Tip: 4 tips in de randstad
Zoals gezegd, al mijn buitenlandse tips volgen in mijn komende editie van Gijsbregt fileert. Dus deel ik hier vier lokale tips:
Station Bergweg in Rotterdam: deze foodhal nieuwe stijl heeft furore gemaakt met eigenwijze ondernemers en een sfeer die Rotterdammers niet meer mee hadden gemaakt sinds de originele Fenix Food Factory de deuren sloot;
Café Wu in Amsterdam: de Chinees-Franse restobar aan de Dappermarkt stal het hart van Hans van de Meeberg, onze hoofdredacteur in Amsterdam, en staat hoog op mijn verlanglijstje;
Sea Salt Saloon in Utrecht: wie verzint zo’n naam? Nou ja, de mensen achter het populaire Bistro Madeleine blijkbaar. De zaak zit er al wat langer, maar zelfs veel Utrechters kennen deze resto-saloon niet en dat is zonde;
Oogst in Den Haag: ook Oogst draait al even mee, maar als Maarten van der Jagt spreekt van ‘zelden zo mooi geproefd’, dan kun je beter opletten en meeschrijven.
Gepekelde vis van chef Rokus de Jong bij Bar Pekel in Station Bergweg
Vliegschaamte voorbij
Ergens tijdens de eerste lockdown had ik oprecht het idee dat we naar een wereld van minder zouden gaan. Minder vliegen bijvoorbeeld. Mijn broer Alewijn bracht mij weer bij de les. People are people. ‘Die consumentenvraag zal echt niet zo maar verdwijnen’.
Dit jaar gaan we meer vliegen dan ooit en de tickets naar bijvoorbeeld Thailand zijn in een jaar tijd meer dan verdubbeld in prijs. Waar 2022 het inhaaljaar in de horeca was, lijkt 2024 het inhaaljaar van de (verre) reizen te worden. Hoewel ik zelf nog steeds moeite heb met verre vluchten, heeft het me er ook niet van weerhouden om naar Thailand te gaan en wil ik ook erg graag mijn (andere) broer in New York opzoeken en daar de trends weer onder de loep leggen.
Ik begrijp die reislust, zeker die van jullie, mijn trouwe foodtrends lezers. Het eten is echt beter daar en wie zijn wij om ons te weren tegen de grote krachten van het kapitalisme. Net als
heb ik moeite met de verantwoordelijkheid bij de consument leggen. Laatst zei een groene relatie van mij: als ik dan vlieg dan blijf ik daar maar lang (in dit geval Vietnam). Ik vond het mooi gevonden.Als jij deze nieuwsbrief interessant vindt, hou hem dan niet voor jezelf, maar deel hem met andere food liefhebbers en verbind hen zo aan deze trends over eten, drinken en hospitality.
Welke bestemming om te eten reis jij naartoe? Laat het weten via mijn social media (ik zit ook op Threads) of op gijsbregt@brightguys.nl.
Wil je meer weten over mij, check dan diezelfde social media of deze bio op mijn site.
Tot de volgende editie met al mijn restauranttips.
Cheers,
Gijsbregt
Foodvideo: grab some Peroni’s
Benieuwd of ze Chang, Leo of Singha gaan drinken in Season 3 van The White Lotus.
Tiktok failed to load.Enable 3rd party cookies or use another browser
In dit peer to peer segment was Foursquare ooit legendarisch. Helaas is deze app praktisch vergaan en staan nieuwe vergelijkbare (meer op food gerichte) apps op als Beli.