Hey hey,
De horeca bestaat niet, schreven Wouter en ik in ons boek ‘Horeca na corona’.
Van klein bruin café tot een club met duizend vierkante meter. En van kiosk op het station tot sterrenrestaurant. Hotels in alle soorten en maten. Het is allemaal ‘horeca’.
Toch is er een makkelijke splitsing te maken, als het om eten gaat: het verschil tussen gemak en gezelligheid. Gemak is, zeker de afgelopen coronaperiode, de kant geweest van horeca die gegroeid is, met bezorging als ultieme vorm. De gemakskant van horeca is groter en sterker uit de crisis gekomen, een ontwikkeling die voorlopig niet lijkt te keren.
Het sociale, gezellige, aspect van horeca is compleet ondergesneeuwd. Veel experential horeca is nog niet (volledig) open, toch gaat deze editie juist over de wereld van ervaren. Want die komt vanzelf terug en waarschijnlijk in de overtreffende trap. Water vindt altijd het laagste punt en dat geldt ook voor de sociale kant van de horeca. Dan heb ik het niet over de illegale feestjes of het niet handhaven van opgelegde regels, maar over nieuwe ontwikkelingen die warme, menselijke kant van horeca vormgeven. Bij foodtrend 1 gaat dit om horeca die bij andere belevenissen opduikt, bij foodtrend 2 betreft dit de digitalisering van (samen) horeca ervaren. Bij Verder lezen bespreek ik de ‘uitvinder’ van de experience economy, bij Waar is Gijsbregt zien we dat ‘Beleving telt’ een van de zes trends is in mijn nieuwe deck, bij de tip twee geweldige experiental horecazaken. De foodvideo gaat over een van mijn favoriete ervaringen.
Cheers,
Gijsbregt
Eerdere edities van deze nieuwsbrief vind je hier. Er zijn er meerdere die goed aansluiten bij deze nieuwsbrief, lees meer over gemak thuis:
Ben jij ook zo dol op echt wat meemaken in de horeca, deel deze nieuwsbrief dan via onderstaande knop. Eén persoon die net zo betrokken is als jij zou ik al heel erg waarderen. Twee is beter.
Foodtrend: beleving pimpen met horeca
Fysieke retail is allang geëvolueerd van service naar experience. Als je gemak wil bij het shoppen, dan ga je naar het internet. Dus winkels zijn paleizen van beleving en bij zo’n flagship store hoort goed eten en drinken: koffie en wijn bij de kapper, een bistro bij de Sissy Boy of een fancy restaurant in de winkel van Rituals.
Opvallender is dat voorzieningen die je juist als experience zou definiëren steeds vaker voor de toegevoegde waarde van de horecabeleving kiezen. Dan heb ik het niet over plekken waar je de hele dag vastzit, zoals pretparken, maar over verschaffers van kortdurende ervaringen zoals bioscopen, jeu-de-boules-banen en arcade halls.
En musea. Tophoreca in of bij een museum (of breder een culturele voorziening) is een trend. Food & art hebben elkaar gevonden.
Jim de Jong voor het Depot van Boijmans en Joris Bijdendijk voor het Rijksmuseum
Foodtrend: gamification van restaurants
Alle horeca is tegenwoordig digitale horeca. Waar de digitalisering van de horeca in eerste instantie op gemak gericht was, zien we een nieuwe belevingslaag ontluiken in de apps van de horeca, de platforms en in de activaties.
Als het om apps van horeca gaat, loopt Chipotle voorop. Nu inmiddels elke QSR of fast casual keten hun loyalty-in-an-app aanpak gekopieerd heeft, legt de hippe franchise de lat weer wat hoger. Met gamification. Ja, dat is een term die we al een tijdje niet meer hebben gehoord. Je kunt het ook incentives noemen, maar het komt erop neer dat je meespeelt met je favoriete Mexicaanse formule en zo rewards verdient.
The new Extras feature gamifies Chipotle Rewards through special challenges and allows Rewards members to celebrate their achievements with special badges.
Een ontwikkeling die ik minstens zo spannend vindt is de opkomst van Snackpass. De bestelapp die nu vooral op colleges en universities in de VS wordt uitgerold (waar hebben we dat eerder gehoord) heeft een aantal elementen geleend uit de Chinese app-cultuur: samen bestellen (group orders, ook populair bij ClusterTruck) of voor een ander bestellen (of je rewards aan een ander geven). Zo worden bestelplatforms ineens sociaal.
De bestelapp Snackpass biedt gebruikers de kans om rewards met vrienden te delen
Verder lezen: hoe kijkt Joe Pine nu tegen de experience economy aan
Stel je hebt de experience economy verzonnen. Je hebt een boek geschreven dat de bijbel werd van generaties marketeers en (horeca)conceptontwikkelaars. Hoe kijk je dan nu tegen je eigen werk aan? Ik ben fan van B. Joseph Pine II ofwel van Joe Pine en zijn werk. Met name zijn Starbucks voorbeeld gebruik ik nog bijna dagelijks.
Recent sprak bij op een event in Nederland en Food Inspiration haalde hier 13 learnings uit. Hier te lezen.
Een perfect customized experience leidt tot een transformation, bron: B. Joseph Pine II
Waar is Gijsbregt: lezingen geven met een nieuw deck
Mijn werk bestaat voor een groot deel uit het creëren van belevenissen, de food trendtours en mijn public speaking engagements voorop. Dat lag de afgelopen anderhalf jaar grotendeels stil, maar sinds eind augustus spreek ik weer volop. Daar hoort een nieuw deck bij: een presentatie die draait om zes belangrijke foodtrends, een ervan is ‘de beleving telt’. Wil je dit deck eens inzien, mail me, dan stuur ik je de PDF toe.
De titel slide van mijn nieuwe deck, een reward voor wie dit beeld herkent (mail me)
Tip: Corner Store (Amsterdam) en Tres (Rotterdam)
Het vermaak van uit eten gaan zit niet alleen in je eigen gezelschap, maar ook in de aankleding van de zaak, het verhaal achter je eten of drinken of het ervaren van het bereiden van de gerechten. Vroeger vonden de laatste handelingen in chique zaken vaak à table plaats, tegenwoordig met de open keukens, zien we de chef en zijn (of haar) keukenpersoneel gewoon zwoegen op je eten.
Bij Corner Store in Amsterdam-Noord hebben ze dit gegeven verder doorgetrokken en de hele keuken met witte brigade op een podium gezet. Bij Tres in Rotterdam-Zuid hebben ze de bar om de keuken heen gebouwd en zit je op de lip van de sommelier en chef Michael van der Kroft en zijn kleine team.
Corner Store vanaf de ‘DJ booth’ met achterin de chefs op het podium
Het risico van commodifcation van de experience
Joe Pine is duidelijk, mass customization duwt de klant de trap op, van grondstof, naar product, naar service, naar ervaring, naar transformatie. Voor mij staat gemak gelijk aan service en gezelligheid aan ervaring. De hoeveelheid ‘ervaringen’ die we in ons dagelijkse leven voor onze kiezen krijgen is vele malen groter dan toen Pine deze theorie bedacht. Digitalisering en robotisering zorgen ervoor dat elke dienst een ervaring kan worden. Het lijkt erop of een ervaring iets gewoons wordt. De commodification of the experience. Dat betekent dat er een groeiende behoefte zal ontstaan aan de volgende laag: de transformatie (die ik als ontwikkeling vertaal). Juist deze ontwikkeling is (nog) zeer persoonlijk, uiterst kostbaar en staat veraf van massa en technologie. Denk aan transcendente spirituele sessies, een chef die met Better for you ingrediënten op maat voor jou kookt of een personal trainer die helpt je fitnessdoelen te bereiken. Volgens Pine is de transformatie nu de laatste trede op de trap. Het is wachten tot transformatie ook ge-customize-d is, dat lijkt me minder ver weg dan het klinkt, bij fitness, transcedentie of personalized food.
Als jij deze nieuwsbrief interessant vindt, hou hem dan niet voor jezelf, maar deel hem met andere food liefhebbers en verbind hen zo aan deze trends over eten, drinken en hospitality.
Ik ben echt DOL op experiences, dus als je mij de jouwe wil laten proberen, stuur me een berichtje, via mijn social media of op gijsbregt@brightguys.nl.
Wil je meer weten over mij, check dan diezelfde social media of deze bio op mijn site.
Tot over twee weken.
Cheers,
Gijsbregt
Foodvideo: mijn favoriete immersive experience
Na een bescheiden succes in Londen, gingen ‘theater’-makers Punchdrunk met hun concept Sleep no more naar New York. Ze bouwden een pakhuis om tot het McKittrick Hotel en voeren daar een versie van Macbeth op, waar je als toeschouwer gemaskerd doorheen wandelt. Je kiest zelf welke acteur je volgt en ontdekt zo het toneel, dat uit tal van kamers over meerdere verdiepingen bestaat. Je kunt eten en drinken op de rooftop, er is een jazz bar en een ouderwetse snoepjeswinkel (ja, ik heb geproefd). De voorstelling is verwarrend en overdonderend, precies zoals ik het graag heb. Vanaf februari 2022 gaat het hotel weer open, maar kijk vooral onderstaande video om je (enigszins) een beeld te vormen.